Bir tüneldir yaşam gizleri sığdırdığımız
Yapaydır ışıkları
Sanki içi fosilleşmiş insandır Kimi zaman buz, kimi yaslı Ürpertir ruhunu acımasız Perde perde karanlığı… Bir bakıştır içinde yürüyen Duvarından sarkan sarmaşıktır Geceyi gündüzü kovalayan.. Yolunu almış, su yoludur ince sızan Dağları oyan boşluktur akis yapan… Sevda yağar o bilinmezde Ayrılık kokar nemli havada Tiz çığlık olur iki başlı yolda Belirsizlik yaşanır o karanlık mahzende… Belki de yaşanır kısacık ne anlar Ruhlarda derin izlerde.. Açtır sevgi oysa; Buluşmaz o kısacık boşlukta… Bir tüneldir yaşam gizleri sığdırdığımız... Yelinle karanlığınla aydınlığınla Duvarlarına aşkımızı yazdığımız.. |
saygı ve selamlarımla kutlarım dost kalem,
yaşam sevinciniz hiç tükenmesin.