Adı yok yaşanılanların ötesindeZaman tüketir içinde seni Sen zamanı içersin Sonsuz hayal çeşmelerinden Hayatın pelerini Durgun sularında serili Ellerin O narin, pamuk ellerin Kanatır düşlerini Tanımaz kimseler seni Yüzünde dinlenen yorgun güneş Sarhoş bir yıldızın ayıklığına direnir Oysa Bulutları kaçıran aynı yağmurdu Islanan sokaklarda Sen de öyle Çocuksu düşlerini kovaladığın Mevsimsiz sancıların tekrarıdır Yaşadığın hayatın kırıntıları Aytekin Orhan |
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Büyülendim ama büyüyemedim
Aklım ermedi aynalara ve suya
Yüzümü gösterip kalbimi neden
Sakladıklarını öğrenemedim
Şaşkınım, cahilim ben bu dünyada
ahmet telli
sevgilerimle