Nefesim...Seninle sevmiştim bu şehri Gönlümün erguvanı Efsununla silinmiştin zehirli gömütlerimi Şimdi bu şehir mi öksüz Ben mi öksüz kaldım bilemiyorum sensiz Yitiklerinde kaybolmayışım sanaydı bu şehrin Neon ışıklarına sevdalanmam sana Dönüpte bakıyorum şimdi Bu şehrin diyecek tek sözü kalmadı bana Bu şehrin dili lal şimdi Yarışta ağıt döken tüm yürekler Küskün suratlar yılgın omuzlar Şu kaldırım şu cadde şu sokak kısık sokak lambaları Ağaçlar kuşlar çiçekler Sonsuz ıssızlığın yortusunda Yasta Salıncaklar bomboş artık Rüzgar hırçınlaştı metal gıcırtısı bozuyor sessizliği İhtilal gibi Bu şehir sensiz tarifsiz Şimdi soluksuz Gök her gece puslu kasvetinin ağırlığında Ay donmuş Yıldızlar yaslı gizlenmiş Ağlayabilseydim keşke Keşke Boğulacağıma gözyaşlarıma Haykıra haykıra sevdiğim Bu şehir şimdi tarifsiz Dön de gel Dön de gel sevdiğim Bu şehir nefessiz Nefes alamıyorum Sensiz Nefesim Zekiye Koç |
bütün sokaklari sana cikiyor .. demistim ben de . o geldi aklima ..
cok sevdim siirinizi ..
Boğulacağıma göz yaşlarıma
Boğulacağıma gözyaşlarıma mi olmali yoksa ben mi yaniliyorum .
hani
gözyasi
bitisik yaziliyorya oradan cikarak baktim .
sevgilerimle .