VAVEYLAAcının düsturuna kilitledim kendimi Esrimiş cesetler kadar yorgunum Kırdım kuşların kanatlarını Hem katil Hem maktulüm şimdi solgun oda duvarlarında elektrik düğmelerine iliştirilen fotoğraflar kadar dilsiz ve uzun ayrılıklarla soğuyan çay bardakları gibi kırılganım bu yaranın semantiği çözülemez öyle ilk satırda katran sürdüm dilime nihilist bir vaveyla olup paslandım gecenin kılcalında 15.09.2003/MERSİN |