aşkın en çok yakıştığı sehrime...
eyy diyarbekir...
Her ne kadar tarih koksada dağ kapıda surların, bağrında şiven kadar doğal,yasak bir aşk yatar. surların ardından izlerken güneşin geceyi bana bırakışını, bir daha andım o gardaki o son bakışını. gözlerine bu şehirde bakmak vardı,bu şehirde tutmak ellerini. aşkın en çok yakıştığı bu şehirde bir sen yoksun sevgili. bir bana gurbet olmuş buralar, ve fiskayanın yoksul kesimi kadar muhtacım şimdi sana. hadi... gelsene artık. gel ki,mardin kapı şen olsun. Amed’degüneş geceyi ilk kez terk etmesin. gazikök te dicle’de çocukça bir coşku olsun varlığın... ve surlarından Amed’inbir kez olsun benimle izle gün batımını, beraber gülelim şoför muavinlerine. kaçak çay tadına bulaşsın dudaklarımız. gel ki,birdaha gitme... bil ki, aşk kadar başka hiç birşey benzemiyor AMED’E |