tutunmaya uğraşma sarp kayalıkların kayganlığına
kendini bir kayakekiği kayaardıcı sanma
kayakertenkelesine kırlangıcına kanma
parçalanır ellerin kan dolar avuçlarına
bırak kendini aşağılara
uçarsın
uçamazsın
kanatların var ya da yok
ne farkeder
ardıç kesilir
kekik serpilir
bir ömür boyunca
zaten boşluktasın




bir daha yaşanmaz sanma biten aşkların ardısıra
gagalarında ölü otlar taşıyorlar
bak yuva kuran kuşlar
yüreğin kefen olmaz acılara
unutmak yazgıdır insana
tükenir yeminlerin
kozasında ölü birer tanrıdır kehanetlerin
dualarına uzanır kanatsız meleklerin
senin bu yüreğinin düştüğü düşlerin
ne geçmişi vardır ne de geleceği
hersey sınırsız bir çizgi
sınır arama
yol bulur
yoldan çıkarsın
ne farkeder
tanrılar canlanır
melekler uyanır
bir ömür boyunca
zaten boşluktasın



bir ucundan tutup ta bağlamaya çalışma
bir yerlere birşeyleri
dipsiz uzayda ipsiz dönerken dünya
senin dimağına sığmasa da
tutunacak bir kuru dalın olmasa da
boşalt iplerini
ister kopsun
ister dolansın yıldızların efendisinin ayaklarına
ne farkeder
canındaki nefes bile sadık kalmaz iken ruhuna
gözyaşların bir köle olmaz kendi kökünü çürüten
korkma kestane gülüşlerinden
kaçırma
yüreğin her mevsim taze böğürtlen
ne farkeder
gök kararır
dip aydınlanır
bir ömür boyunca
zaten boşluktasın








* Şiir-Müzik-Yorum: Murat Kayalı