ZOR HAYATLAR
Basmanede bir sarı gül (taksi) geziniyor bulvarda
Gülün içinde iki afeti devran ikiside sarışın kafaları bir milyon uçuyorlar kanatsız kızmışlar hayata Küfürler uçuyor camdan dışarı yapışıyor kaldırımlara Acıyla sürüklenerek gidiyor hayat Kimseyi tınmadan kimseye acımadan gecenin karanlıgına Şöför dalgın düşünüyor Fahişelik zor meslek diye geçiriyor içinden Acımıyor hayat onlara sarhoşlar üstelik Şişede durdugu gibide durmuyor meret yıkılıyorlar Yollara kaldırımlara sonra kalkıyorlar ayakda durmak için Yürüyorlar karanlık sokaga dogru Korkuyorlar sonra sebebsiz kaybedecek ne kaldıki diyor biri Biri aydınlık haram bize diyor Karanlık yüzü degilmiyiz zaten kentin hüzünşairi (kurty) 4/1/2009 |
Düş mü görüyorsun yoksa gerçek mi ?
bilemezsin koca bir umutsuzluk çöker üzerine
kararır dünyan; her yer kararır. bir ışık istersin, ah küçücük bir ışık... bir umut ışığı. yok işte, boşuna arama. bir ses duyayım istersin, bir dost sesi... duyamazsın. aniden bir el, bir dost eli elini tutsun istersin, ona sımsıkı sarılmayı düşlersin,bulamazsın. tek başınasın... kafan karışır, tükeniverirsin. öylece kala kalırsın, yalnız başına. kimi zaman şiir olursun ,kimi zaman mektup özlemle yanıp tutuştuğun anlarda satır, satır sevdiğine varırsın. okyanuslar yaparsın kimi zaman da,
sevgi kokan okyanuslar.
dalga, dalga işlersin sabırla mutluluğunla, umutlarınla. umudunu kaybetme dostum seni seviyorum abi