ÇOBAN KIZININ DÜĞÜNÜSazlar vurur, inler teller, yanıktır türküleri, Gönüllerde yanar ateş, sanki gelmiş kışları. Gamlı bakar, içli içli söyler aşk şarkıları, Neden, dosttan ve düşmandan gelir sitem taşları? Saçlarını savururken, güller kokar nefesi, Sessizce eğer başını, alnında son bûsesi, Duyulur çok uzaklardan şeyda bülbülün sesi, Gözler, melûl melûl bakar, soru sorar kaşları... Sevdâlanmış, anlatamaz, dolanır hep dilleri, Boyun büker ,Yaradan’a uzanır ak elleri, Koyuvermiş elâ gözden, pınar gibi selleri, Gurbet ele uçar gider, çılgın sevdâ kuşları... Güller gibi soluvermiş, sararmış ince yüzü, Sevdiğine vermemişler, ah, ağlar çoban kızı, Yüreğini ince ince kavurur ki bir sızı; Uzaklara dalar gider, dökülürken yaşları... Hâlenur Kor 28 Mart 2009 |