Yara/tan zaman !...Usul usul uyanırken uykudan tan yeri henüz ağarmaktaydı işte önümde upuzun gün yeni doğmuş bebek gibi ağlamaktaydı !... "Nerede diye, bir ses geldi gaipten hani o şen şakrak çocukluğun haykır duyulsun sesin taa derinlerden yazık çökertmiş seni o acı burukluğun. Büyük umutlar değildi beklediğin sen küçük mağrur bir çocuktun bilidiğim ki bilirim küçük mutluluklar ile yetindiğin yalvardın yakardın da vaki mi duyulduğun ? Şimdi artık çok geç beyhude çırpınışın dertlerin çok gençliğin yok yok çocukluğun sen değilmiydin savcısı pula değer vermez varoluşun ? Bu gidişin dönüşü yok Ahretedir yolculuğun" !.... 20.11.1985 saat : 16.19 ed (istanbul) |