Asla
hiç baba evim olmadı
mahallemde mahalle arkadaşlarımda memurdu babam otuz sene il il ilçe ilçe Anadoluyu dolaştık. doğduğum yer ayrı İlk okul lise fakülte ayrı ����������.. kifayetsiz siyasi emirlerle savrulduk oraya buraya ideâlisti babam kara kış çocukların okulu düşünülmeden sürgün edilirdi hep ������. bir keresinde iktidardaki (çhb) ilçe başkanı kanun dışı bir taleple geldi yanına ret etti�.. haftasında sürüldü en ücra ilçeye Başbakan kara oğlana yazdı gerçeği anlattı kanunsuz isteği değişen bir şey olmadı yine okul vaktiydi yine kara kıştı ben lise ikideydim sınıfımızdaki o kız ilk aşkımdı veda ederken nasılda içim sızladı hiç unutamam kim bilir şimdi ne yapar nerede �������������.. ben çocuklarımı memur etmeyeceğim �.��Asla |
şiir açıldı da açıldı önümde
satır aralarına neler yazdım dost bir bilsen
ellerine sağlık
yaşamın bir kesitinin türküsü gibiydi
var olun hep
okuyalım senden
sevgi ve hürmetle