Hayatın Muştusu Doğuyor
Gece çöker gök kararır
Çıkarır gün rengarenk gömleğini Renkler kalır çaresiz Eşyanın üzerinden toplar nurunu güneş Gönderir yıldızlara Gündüzün keşmekeşinden sıyrılıp Dinlenme vakti gelir Tüm hayatlara Çekilir yavaş yavaş gözlerin panjurları Dertlenme boşuna Ölüm değil ya,uyku vaktidir Ölüm olsa ne çıkar Ölüm sonsuzluğun eşiğidir Hadi kapat gözlerini Gör ama çok kaptırma kendini Düşlerin pembe ülkesine Yaşam bu tesir etmez Düşler de biçaredir Fecr vaktidir artık Nice olmayacak düşlerden uyanırsın Göğün lambası göz kırpar doğudan Ve sabahın buğusu yavaşça dokunur tenine Taze şebnemler kondurur Gözlerinin bebeklerine Sus! ağlama artık Etrafını oku,gör Herşeyde var bir mucize Doldur varlığın sevincini Kalbinin her zerresine Herşeyinle uyan artık Umutla serinlet yanan ruhunu Bak! Güneş doğuyor ötelerden Hayat saçıp parıldıyor Nice muştular gönderiyor yaradan Göğün mavi göğsünde... Rabia Şahin |
yüreğinin mavilikleri daim ola..