Anne
Annem’e ve tüm Annelere
Kapısında "Anne" yazar kalbimin. Merhameti o eşikte sezdim ben!.. Besmeleyle adım attım içeri. Her odayı karış karış gezdim ben!.. Her aydınlık yakışırken ismine, Karanlığı değdirmedim cismine. Ruhundaki zarafetin resmine, Baka baka... Cemâlimi çizdim ben!.. Şeriat’ten baş gösterdi bir aday(!) Tarikat’e yaklaşırken koptu yay. Marifet’i yaşadım da dokuz ay, Hakikat’in şifresini çözdüm ben!.. Duygularım şâha kalktı bu gece. Vuslat için katil oldu her hece. Maneviyat ikliminde sadece, Ayrılığın kafasını ezdim ben!.. Ömür oldum yaşanmadım hayatta. Kin zırhını kuşanmadım hayatta. Yokluğunu düşünmedim hayatta. Düşünceme varlığını yazdım ben!.. Gül Erhan’ım hiçe sayma âdemi. Bir meçhule yaklaşırken son gemi. Bir yavruyum, ta ezelden Annem’i, Nakış nakış yüreğime kazdım ben! Erhan GÜL |