ÇİY TANELERİ
Bir 19 Eylül sabahı sevdim seni
Seher yelinde savruldum Bir gazel gibi endamına! Umursamadan /fütursuzca. Kendime katıksız nöbetler yazdım. Benimle beraber çiy taneleri, Görünmeni bekledik kuru ayazlarda. Onlar benim şahidim Çok sevdiğim çiy taneleri. Seher yeli vurdu yüzüme. Kulağımda acıtan ıslığıyla; Savurdu tenha sokakta hayallerimi. Belli belirsiz silüetini bekledik. Pencerende çiy taneleriyle. Sevdamın kısır döngüsünde Aralanmış dudaklarım, Adını sayıklamakta bıkmadan. Çiy tanelerinin arkadaşlığında. Bir 19 Eylül sabahI aldım seni İlk bakışımızın yıl dönümüydü. Sen gene güzeldin, ben gene gazeldim. Kimseye haber vermeden Geride kalanları düşünmeden Nasılda kaçmıştık mutluluğumuza hatırlıyormusun? Bir sen, bir ben. Birde çiy taneleri vardı Kutlu firarımızda. Çok sevdim çiy tanelerini Hiç ama hiç üzmediler beni. Seher yelinde savrulan hayallerim, Seninle süslü; seninle bezeli. Ömür bitecek bir gün nasılsa ALLAH (c.c) bilir. "Belki bir 19 Eylül sabahı" Ama yalnız olmayacağım. Mezarımda vefakar yarim olacak biliyorum Birde sabah soğuğunda çiy taneleri. Hiç pişman olmadım. Çok sevdim çiy tanelerini. Hiç pişman olmadım. Çok sevdim seni. D U M A N |