Ne MümkünSeni unutmak için sana ait herşeyi Yırtıp attım ve yaktım. Artık renkli kağıtlardaki aşk mektupların, Benimle olsun diye verdiğin resimlerin, Kül oldular rüzgarlara savurdum. Seninle dinlediğimiz şarkılardan, Hep kaçtım radyoyu kapadım. Gitmedim bir daha gittiğimiz yerlere, Merhaba bile demedim ortak dostlara. Adını anmadım konuşmadım adının benzeriyle. Ne zor şeymiş seni unutmak.... Ufacık bir kıvılcım kalıyor içimde, Büyüyor herseferinde birdenbire. Yangın yerine dönüyor yüreğim, Seni her yerde görüyorum. Bulutların üstündesin sanki, Yine gözlerinin içi gülüyor. Sesin sevecen sevgi dolu sözlerin, Merhaba canım ne haber deyişin. Elimi uzatıyorum elim boşta, Bir türlü alışamadım elvedaya. Ne mümkünmüş ne mümkün, Seni unutmak istediğim her günde, Daha çok sevmişim ben seni, Her geçen günde, ilk gün gibi. 14/05/00 |