Engin Noyan’dan duydum:
“Yol açık. Yola çık!”
Baş açık- bağır açık
Açık-saçık,
Başa çık.
Sonra, seni baş yapanlara
Bağır açık açık!

Ben de her şeyi etmesem kendime keder!
Şöyle açıklanabilir belki kader:
Nereye gideceğini bilmeyen
Yolun götürdüğü yere gider.
Adam, dünyadan da ahretten de bihaber
Cennete giden yola denk gelmiş! Ne haber?
Adamdaki şansa bak birader!

Elma, portakal, ayva, nar, Hindistan cevizi ya da ananas
Neye benzetirlerse benzetsinler göğsündekini kadının,
Ucundaki kızılcık ya da karaduttur alındığı yer tadının;
Avuç tat almaktan anlamaz!
“Tövbe, tövbe!” diyerek okunuyorsa bu sözlerimiz
Korkmayın! Kör değilsiniz siz;
Yorgan altındaydınız, karadutu görmemiş olabilirsiniz;
Kızılcığı sevmiyorsunuzdur,
Bilmem, belki de yanlış yerdedir diliniz!
Tövbe Estağfurullah!