YAĞMUR TANELERİ...
Ey yağmur taneleri
Bırakın Hep yere Hep toprağa Düşmeyi Bir kaç damlacık da Benim yangınlara karışan Yıldızıyla barışan Hercai gönlüme düşün Kıyamet mi kopar Fay hatları mı çatlar ? Düşseniz yâni Şu kızgın yüreğime N e gök gürlemesi Ne de Sert çakan şimşekler Korkutur beni Benim asıl korkum Vefasız bir sevginin Vefasız bir sevgilinin Umursamaz Çocuk tavırlarıdır Ey kalbim Ey deli gönlüm Ey ! Vurmayın işi deliliğe Girmişiz nasılsa Hayat denen Altı-üstü çukur Karanlık Bir deliğe Stres, hüzün, gözyaşı Yağıyor her nasılsa Her gün Bırakın yağmurlardan Medet ummayı Çözememiş aşk denen Şairler, âşıklar O gizemli muammayı Utanmasam şimdi Üst tarafım çıplak Koşacağım sokaklarda! Nanik yapacağım Uçkuru kopmuş dünyaya ! Heyhat Çok geç artık Gönlüm Ruhum Bedenim Dalmış yine Sonu olmayan Boş bir hülyaya Yandım anam, eyvah ! Ah yağmur taneleri, Ahhhh ! OKTAY ZERRİN- BAFRA 15-03-2009-Saat:22.29 |
Yaşamın kaynağı, sihridir yağmur damlaları
Büyülenme ânı, böyle bir şeymiş demek.
Yeni bir günün oluşumuna, günün doğumuna, doğum anındaki kızıllığa, o mucizeye tanıklık ediyoruz! Dalıp gidiyoruz bir yerlere bir süre…şiirde
İçimizi ısıtan o güneşe, yağmurda bu şiiiri okurken bir sevgilerimi gönderiyorum şairin yüreğine