LEYLEK...
Leyleğin ömrü ,
Lak lak ile geçmiş... Öküzün ömrü de , Belki ; Trene bakmakla geçmiş... Lak lak her yerde bulunur , Ya tren yok ise... Ona buna bakmakla geçmiş ! Şu ömür de , Geçecek bahane arıyor.. Bir de geçme bari. Yaşayalım doyasıya , Dokunmadan sabuna suya, Eh ! Kirli kirli de , Yaşanmaz ki... İnsanı da hırsı bitirir ! Üç kazanır, beş yitirir.. Geçen zaman, Bilinmez ki ne götürür ? Ya da ne getirir... Lak lak ile kafa bulduk , Bakmak ile çok yorulduk ! Ömür ise çoktan bitmiş... Beden iken , ruh olduk ! |