hazan mevsimleri...
hazan mevsimleri dolar içime
her günün yalnızlıklarında sızılarım depreşir alıp başımı giderim paslanmış kuytular ardına sinerim öylece kimseler görmesin ya da bilmesinler ne haldeyim bir martının üşümüşlüğünde kanatlarına büzüşüp kalayım yeter ki sevdiğim hayatta kalayım hasret hücrelerinde ölmeden sağ salim sana kavuşayım bir nefeslik can bulayım sende hasretim... bir radyo açmış gönlüm dinliyorum sensizlikleri mavi iklimlerde yüreğime inen şarkılarda inan, seni yaşıyorum saniye saniye geçmişin hatıraları düşerken gözlerime bulut bulut yağmur olup akıyorsun yalnızlıklar ırmağına sen ne olur susturun şu radyoları sevdanın türküleri okunmasın içimde alevlenen vatan sevdası içime öbek öbek dertleri örmeden öksüz gurbet akşamlarında bir yüreğin ayrılık sancılarında ölmeden karanlıklarda kaybolayım ben!.. okyanus rıhtımlarında gezinirken bugün rüzgarın içime düşürdüğü kıvılcımlarda memekletim ve birde sen özlemlerimin mis kokuları damladı içime nefeslerim tutuldu yokluğunuza ne zormuş ayrılıklarda kalmak hele birde sevgiye açsa yüreğin kalakalmışsan tek başına kumsallarda adımlarım dağ tırmanışı olur bakışlarım fersiz uzanır ufka dalgalar yutar umutlarımı kayıplardayım buralarda hergün solgun düşmüş sol yanım yeşerecek mi birgün beklerim yarınların doğacak şafağını zamanım tükenmeden!.. |