"CANIM !" DEME BANA !Canım Deme Bana “Canım” deme bana gül yüzlüm “Canım” dediğin zaman damarlarımda ateşlenir kan nutkum tutulur, aklım karışır kendimden geçer alır başımı giderim Dağ ,taş , dere ,tepe aşar, düz yollarda şaşarım… “Canım” dediğin her an… ……………………………………… “Canım” deme bana çimen gözlüm Delikanlılıktan kalma içimde cevher Ne dur , ne durak dinler Boşanır içimdeki tüm frenler Ve sonra el alem bana ne der “Kırkından sonra azanı” Yakar mı aşk kazanı… ……………………………….. “Canım” deme bana tatlı sözlüm Ben suya hasret kuru toprağım Duymamış böylesi sözler kulağım Sen “Canım” dedikçe ben ölürüm… Canım deme bana nazlım Can senden özge değil Aşk yolunda bir garip dervişim ben Sabır taşı olan bilge değil Sen “ Canım” dedikçe ben yanarım… Savrulur alevim, savrulur külüm… Veli AYKAR Denizli,26.02.2008 |
sağlıcakla kalın