ÜŞÜYORSAM...Üşüyorsam Yalnızlık utanır sensiz gecede` Ay düşer burukluğuna Titrer siyah gözlerinde Üşüyorsam... Kirli bir yüz düşer korkularıma Kimsesizliğime bürünür Yorgun bir düş olur Annesizliğime Üşüyorsam... Sarhoş bir şiir olur gece Düşer dillere Titreyen bir yaprak gibi Ürkerek,bir bulut gibi Kendinden kaçarcasına Ellerimden tutan yarınım olur Üşüyorsam... Kan düşer güvercin kanatlarına Kanatlarında uzak bir telaş Gözlerinde kanlı bir tükeniş Uçacak bir mevsim arar Mevsimlerin isimsiz bir anne olduğunu bilmeden Üşüyorsam... Annem düşer aklıma Soğuk bir gece gibi; Ansızın... Ruhunun telaşı korkutur beni Bir şubat akşamı kararlılığıyla Soğuk bedeniyle bende üşürken Üşüyorsam... Anne, adını taşıyamam Yokluğun kimsesiz,sessiz bir acıdır anne... Anne,adını taşıyamam Kimsesizliğimi de al koynuna Büyüt sıcak teninde Anne bak işte burada Burada anne kokuna susamışlığım, Yorgun bir babanın ümitsizliği,sensizliği Burada Üşür sırdaşının gölgesinde Üşüyorsam... Üşüyorsam, Annem bende ölür Üşüyorsam, Annem bende yaşar Üşüyorsam, Ölüm bende ölür, Üşüyorsam annem ölür... (BATMAN-23/01/2007) Aydın Akın |
sevgiyle kalın...