GÖNÜL (herdem ağlatırsın)
Ey gönül nedir bu hal
Bu telaş neye Meselen sadece sevdaysa Veya aşksa boşa çırpınışın Eyvah diyip durmak nafile Her dem baktığın penceren karanlık Şen eylemek istesen de Hebaya bu çırpınış Zelil olmuşsun hebasın sen Derdine herdem ağlatırsın Her demde inletirsin Aşr ü alaya çığlıgın varmaz Sesin boğuk Sevincin düğüm düğüm Ey gönül bak semaya Nice kul sende kalmış Nicesi yaralı bir bülbül Gam eyledin hüsrana bağladın Talandı sonun her nesilde Her asır hüsrana uğradı senle Bak bir endamına gülün Elinden ağlayan bülbüle ne demeli Zelil eyledin çınara benzeyenleri Neyledin… Hüsran dedirttin adına Gamdasın kederdesin Ey gönül… Sana uyanda olduğun yerde Ya her dem seni anan dillere ne demeli Ya kurumuş dudaklar n’olacak Ya yeşil gözler Hani mavi bakışlar Seni tanıdıkça Kaybolan mavi gülüşler Hepsi sende kaldı Ey gönül… Bak endamına kurumuş çınar Yeter ettiklerin vaz geç artık Sen bu sevdadan Ey yeri göğü anlamlı kılan Vaz geç artık sen bu delaldan Vaz geç artık sen bu sevdadan… |
tebrikler