Aşina
Bir yabancı simdi odamda duran bu sensizlik,
bu elimi kolumu bağlayan çaresizlik! Hangi dili konuşuyor anlamıyorum ki: anlamsız kalıyor tüm lehçeler ve kelimeler,düşleri hatta gülüşleri ifade etmekte öyle yetersiz ki... Çok yabancı simdi resimlerde gülen yüzler, anılarda gezinen izler! Hangi dün bu kadar yeni, neden bugün gibi aklımda tüm güzellikler? Uykularım nerede niye bu kadar aydınlık geceler?.. Öyle yabancı ki duyduğum tüm sesler, kulaklarım aşina sessizliğe... Sırf sen yoksun diye... |