Ne zaman kar yağsa.
Bir yılbaşıydı, ateşin yandığı an,
Gönlümü yakan, yüreğimi hoplatan, O karlı günde,gönlüme közü koyan, O boş kalbime, sevdasını dolduran. Çıkıp gelmişti, karlı yolları tepip, Kış soğunu,sıcaklığıyla yenip, Bir yılbaşıydı, çıkıp geldiği zaman, Senin kalbime, ben gireceğim deyip. Buz sarkıyordu, çatı saçaklarından, Düşse başına, ölüm gelirdi ondan, Böyle bir günde, o oluverdi Lêyla’m, Boş kalbime, sevdasını dolduran. Sisli havadan, yollar görünemezken, O ise hiç de, çekinmemiş gelmekten, Giymiş mantoyu, çekmiş postallarını, Karlar çiğneyip, bir kış günü gelirken. Nerde kar görsem, gelir o an aklıma, Dolar gözlerim mejnun eden Lêyla’ma, Yüreğim sızlar, titrer vücudum hemen, Unutmak için, taş basarım bağrıma. A.Yüksel Şanlıer 1 Mart 2009-03-01 Antalya |