Ufak bir çocuğun mutluluktan çıkardığı anlam kadar sevdim seni.
Yaşadığım şeyin daha fazlası olduğunu bilmeden
Senin bana verdiklerinin yaşayabileceğim en güzel şey olduğunu düşünerek.
Karşılıksız,menfaatsiz sevdim seni.
Senin şimdiye kadar aşkta ne aradıysa bulduğun bir kaynaktım ben
Tüketmeye çalıştığn halde tüketemediğin.
Hayatımdan defalarca çık git diyerek kırıp,döktüğün bir eşya.
Daha doğrusu bir yapbozdum.
Olması gereken belli olduğu halde senin elinde anlam kazanan bir oyuncak.
Çok sonra anladım senin parçalarımı kaybetmen yüzünden bu kadar acı çektiğimi.
Ama nerden bilebilirdimki benim acı kaynağımında sen olduğunu.
sana konduramadımki..
Şimdi içimde ne kdar nefret varsa bilki senin yüzünden
SEnin hayatımdaki anlamlı parçaları kaybetmen yüzünden.
Herşey bir yana
Ayrıldık ayrılmasınada bilemedinki neler saklamıştım o mabete
sen gelince rafa kalkan nice güzel şeyler
Birakmadınki kalsınlar bizde.
Gönlün rahat olsun mabetimin kapısı kilitli artık.
Bundan sonra mabetler sana yasak sen de bana ..


PINAR ÖZCAN..
28.2.2009, 12:34