Özgür İstiridye......Kapalı duran bir istiridyeydim uzun süredir İçten içe incimi oluşturuyordum Mutlu huzurlu ve dingindim Önce bir kayanın üstündeydim Sımsıkı yapışmış ona ama kendi kendimeydim Üstümden geçip giden çılgın özgür dalgalar Buluttan akıp denizine kavuşan kristal damlalar Lodos meltem imbat ya da deli deli rüzgârlar Yanımda gezip bana bakaduran süslü balıklar Benim için derdim -Hepsi sanki benim için- Ara sıra açtığım kabuğumdan dışarı bakıp Ben ne şanslıyım ne de huzurluyum derdim Bir gün nedense ansızın kayadan kopuverdim Yuvarlandım en dipte günlerce acımasızca İncimi ise hemen yüreğime sakladım Kaybetmemek için verdim mücadelemi Ben deli akıntılara direndiğim bir zamanda Kendimi ümitsiz ve yalnız hissettiğim o anda Diğer özgür midyeler bana baktı şaşkınca Tek tek konuştular bilgece ürkekliğimi görünce Sen ümitsiz ve yalnız değilsin ki sen bize benziyorsun Biz de yaşadık senin yaşadıklarını dediler üzülme Sadece sabrettik ve mücadeleyi sürdürdük Hayat bu işte ey deli istiridye Şimdi içine kapanmadan yaşa bu mavide özgürce…… |