ZİHNİMİN ÜTOPİK MANZARALARI
yerin bilmem kaç kat altında
bir ses olsam duyulmasam kimselerce bir yük olsam hiçliğin sırtında cevapsız kalsam bilmecelerce.. tutuksuz yargılansam suçumla kelepçelerimden kurtarsam yakamı hiç bırakmasam sıksam iki avucumla gülmeyeceksen eğer rahat bırak şakamı.. zihnimin ütopik manzaralarının, atomik gerçekliğinde ara beni. dilimin elimde olmayan arızalarının bağışlamasıyla baştan aşağı tara beni.. sevilmezlerim var kendi içimde.. bilinmezlerim var keşfedilmene muhtaç bir canm var bedenimin içinde önce yaşamaya sonra da ecele muhtaç.. yakın bi gelecekte uzaklara gidebilirim bilinmezliğin zevkine varamadım henüz lakin o muammada kendimi de kaybedebilirim herkese yaradım da bi kendime yaramadım henüz.. |
bilinmezlerim var keşfedilmene muhtaç
bir canm var bedenimin içinde
önce yaşamaya sonra da ecele muhtaç..
güzel bir şiir ...tebrikler...
yüreğinizden ilhamlar eksik olmasın...