438- SEVDİNÇocukken hayallerden, eşyanızın konduğu, Gelirken getirilen, valizini sevmedin. Rengine sarılırken, sana sevgi sunduğu, Beyaz, yeşil, kırmızı, oyuncağı sevmedin. Sınırları zorlayıp, adımını attığın, Şu yerlerde yeşeren, otlarını sevmedin. Karanfil büyüttüğün, üzerine bastığın, Topraklara dikilmiş, taşlarını sevmedin. Ormanların bittiği, yerlerdeki taşların, Arkasında gördüğün, ağaçları sevmedin. Üstünde yürüdüğün, eğri büğrü yolların, Uzanıp ta beliren, sınırları sevmedin. Uzaktan gördüğünde, duygulanıp baktığın, Acıların olduğu, damlarını sevmedin. Anlamsız bakışlarla, görüp de kopardığın, Küçücük elmaların, tatlarını sevmedin. Güneşin doğmadığı, ormandan şu dağların, Yüreğini üşüten, rüzgarını sevmedin. Bir çocuk sevinciyle koşarak ulaştığın, Teller ile kesilmiş havasını sevmedin. Çizgiden atlayıp ta, topladığın taşları, Güzelce sarmalayıp götürmeyi sevmedin. Kesilmiş ağaçların dalından yaprakları, Defterin arasına gizlemeyi sevmedin. Sevmediğin kavramı, dillerin söylese de, Yüreğin farklı çarpar. Uzaklığı sevmedin. Okşarken güneşini, beklerken gölgesinde, Özlemini bulmuşken, ayrılmayı sevmedin. Şahin HANELÇİ 14.01.2007 Ortaköy- İstanbul |