KALBİMİN AĞRISI
nasılda yoruluyor insan
nasılda yalnızlığa düşüyor girdap gibi bir şeyler çekiyor karanlığa kendinden kaçmak geliyor kendini dağlara vurmak ve sığınmak bir vadinin sisleri arasına cemreler düşürmek suya havaya toprağa çekip almak yağmurdan ve güneşten başağı büyütecek ilhamı ve arınmak üzerine el değmemiş sulardan bulutlardan yavaş yavaş aldanmadan tomurcuk açmak kardan sonra rayihalar saçmak börtü böceğe bahar olup dönmek yeniden ovaya tatlı bir meltemle geçmek teninden yörük kızının sonra bir deniz bulunur nasılsa nasılsa bir liman sıkışmış koylar arasına dalgalar dövüyor kalbimi derinlerde vurgun saati martılar uçuyor belli belirsiz ayışığı tırmalıyor gözlerimi sensiz nasıl ölünür bilsem nasıl tutunurum suya buluta yağmura ve sise yorgunum takatim yok ellerim çarmıha gerilmiş yokluğun kalbimin derin ağrısı Orhan Bektaş |
derinlerde vurgun saati
martılar uçuyor belli belirsiz
ayışığı tırmalıyor gözlerimi
sensiz nasıl ölünür bilsem
nasıl tutunurum suya
buluta yağmura ve sise
yorgunum takatim yok
ellerim çarmıha gerilmiş
yokluğun kalbimin derin ağrısı
Şiir güzeldi,kutlarım