SADECE ANNEME
Yüreğim yine kabar kabar anne
Hayat kırıntıları ellerimde yapış yapış Nehirler akar içimden bilinmezlere Gözyaşlarım işler umudu nakış nakış Neden her şey bu kadar girift anne Tüm cevaplar bu kadar muğlâk Ukalâ sorular kemiriyor beynimi Cevaplar sorulardan daha korkak Yeni güne açıyor gözlerini hayat anne Her sabah bir yanı eksik uyanıyor Yorulsam bir gün diyorum Hayallerim kimlere emanet yaşıyor İçim içimi yiyor bu akşam anne İçim içimden kesmiş umudunu Kahrediyor kâğıda kalemim Harfler sözcüklerden çekmiş uyumunu Geceler boyu şiirle avunuyorum anne Ahmet’im uyuyor ben ağrıyorum Dizlerini özlüyor yine başım Yaren’im uyuyor ben yağıyorum Dakika dakika eriyor gece anne “Saat on ikidir söndü lambalar” Güç bela çöktü göz kapaklarım Turnalar şairden intikam almaktalar |