*- AYAK İZLERİ
Dünya bu çaresiz kalabilirsin bir gün
Gökyüzü hep mavi değildir bilirsin Mutluluklar eskirmiş yenilenmeyince Bakarsın ki bir karanlık yerdesin Hani o taptaze gençliğin nerede Eski dostlar çoktan terk edip gitmiş Hayat diye dört elle sarılıp avunduğun O zengin dünyan da ansızın bitmiş Sana kalan heybendeki azığındır Bir parça keder bir avuç hüzün Ve kararmaya yüz tutan gündüzün Artık sonbahardır yaşadığın Kış da gelmiş dayanmıştır kapıya Sahi bir şeyler kalmış mıdır yolculuğa Haydi hatırla Bir ağaç gölgesini bir kır çiçeğini Ya da ölümün soğuk nefesini Bir de her akşam terk edip Her sabah yine bulduğun Geçmişin o utanmaz ayak izlerini Anlarsın ne rezil uğraşıymış bu Neyi kazanmak için bilmediğin Devlerin sofrasında çetin bir savaştır bu Ölüp de dirildiğin ama hep yenildiğin Ondandır bu sevinç bu korku at başı durur Ondandır her gece yeni bir mahşer kurulur RECEP AKIL |