Dört Mevsim AşkKışla başlıyor derin sancılar Ocakta yere serilip kar üstünde Yürüyorum ufak atılan adımlarla Sigaramın külleri tükenmiyor Ne o çok bildiğin zaman geçiyor Nede kalemimin mürekkebi tükeniyor İlkbahar geliyor hissiyatler kaplıyor Gündeliğimi ne hikmetse sokakların Yolu dağ yoluna çıkmıyor buluşamıyorum Çok sevdiğim doğayla yaprağı dalında Yeşilimsi duayla meskensi halini özledim Bir de yaz geliyor eksik olurmu mis Kokular buluşamıyorum serinlemek İstiyorum izin vermiyor kilometrelerce Yürüdüğüm yollar belini büktüğüm Zaman çalmış benden bir çok şeyi Tekrar kış bağlanıyor tekrar ve tekrar Yineler hep vardı dert yılı çekiyorum Dört mevsim de gülemiyorum Dört mevsimde aşk beşincisinde Huzur niyaz ediyorum Dört mevsim aşk dört mevsim sevgi Benden uzak kendimi bildim bileli (Dört Mevsim Aşk) İbrahim KANDAMAR 09.02.2006 |
Güzel bir şiir okudum kaleminizden yalnız rakamlar yazıyla olursa daha iyi olur diyeceğim Gerisi harikaydı.
Kutladım
Sevgilerimle