GARİBAN
bir gariban kendi içinde
zalim dünyaya karşı bulamamış aşkı alamamış tadını bir gariban yanlızlığa karşı dolaşmış dağ bayır gezen deliler gibi gönüller bulamamış yüz kokusunu bile duymamış aşkın bir gariban dışarda aç kalmış üşümüş bir evsiz yurtsuz kapılar o kadar çok kapanmışkı yüzüne çalmaktan vezgeçmiş bir gariban küçük mutluluklar yetermiş ona ama dünya mutluluk kavramını degiştirmiş o doğana kadar ama o degişmemiş bir gariban adının kötü olmadıgını biliyormuş tavazu istermiş herkezde ve kendinde bulduklarını hiç bırakmamış adları dostmuş arkadaşmış bir gariban bunlar için şükredermiş ve bir gün daha çok şükrettirecek birini tanımış onda tavazu sesinde bülbül aklında ise bir insan bulmuş o farklıymış hemde herkezin anlamayacagı kadar farklıymış bir gariban dag bayır gezerken görmüş farklılıklar kötü degilmiş sadece dogalmış görmüş gariban bir kelimede olsa sevgi çok kıymetliymiş dag bayır gezerken yerlerde gönüllerde bile az bulunurmuş gariban tatlı sözlere hasretmiş bir çift sıcak göze saçlarına degen şevkatli bir ele ona önemli oldugunu hissettiren bir yüreğe ve bilirmiş gariban bütün hasretler bitermiş ... |
ama güzel olmuş,
yüreğine sağlık..!