sen karanliklarimin gunesi
gunesin sicak isiklarini,
deniz mavisinde gordugum an yalan degil , hep sen gelirdin aklima ... hatirladikca gozlerini,dalgalar gibi, yuregimin isindigini hissederdim zaman ,isik ile akip giderdi,sende yuregimden hircinlasirdi deniz ,karanliklar icersinde , sert kayalara vururdu kendini... bense icimi ceker , bakislarini hatirlamaya calisirdim... sonrasi deniz i dinlemek ile gecerdi gun boyunca gunes ile yasadiklarini anlatirdi, mehtap a kadar... tipki yoklugunda , senin ile gecen zamanlarimi, dusundugum gibi . sabah olunca sansliydi deniz ... gunesine kavusurdu. gordukce onlari birlikte, sana olan hasretim daha da artardi ... nerelerdesin sen icimi isitan prenses yasama ,sevincim, yanlizkliklarimin umudu, sen karanliklarimin gunesi |