...kal diyemedim
gitme...
gitme diyemedim anladım gidiyorsun bitiyorsun bitiyorum bitmiş isem sende yeniden yeşeremem sönmüşse yanan ateş yeniden yakamam gideceksen git ... ardından göz yaşı dökemem asla ağlamam eğme başını bir beyaz gül al eline dön sırtını yaşanmışlıklara aldırma sen dünde kalanlara git... güle güle... gülümse herşeye inat yarınlar adına kaderine dik durmalısın yinede gülümse acılanma gecenin tenini kanatan sevişlere inat bir çizgi çek bana yani dünde kalanlara belkide barışırsın hatalarınla tövbesiz günahlarınla acılarınla git... acıyla gülmeyi öğrendik gülüşleri kanata kanatada olsa bir yanı sahte diğer yanı acı iğreti tebessümler astık yüzümüze ben yansamda sen aldırma düne dünde kalanlara... aldırma... ben bu sevdayı koynumda boğarım iki dudak arasında bir hıçkırığa buz kesmiş bir damlayla boğarım... tuz basarım yarama gömerim gecenin kara tenine sen bana aldırma aldırma.... sevdin ben gibi ben deliler gibi yinede gitme kal.. kal diyemedim...... Hasan ODABAŞI |
oysa ne cok sözcük takılmıştı dudaklarıma...
şimdi hepsi yarım
bakamadım gözlerine yağmurlar yağardı..
gelirken dikti başımız
giderkende mağrur olmalı...
....
dedim bende kabul ederseniz...
papatyalar yüreğinize