SİYAH GİYMİŞ RUHUNEllerini batırıp siyah boyalara; Yüzüne sür, tek noktan kalmasın beyaz. Sonra bir ayna karşısına geç, İncele görüntünü, beyazın hikayesini yaz. Sen, o siyahlığı seyrederken, Aynadan ışık bile çekilmişken! Beyazı anımsayabilecek misin? Aydınlığın varlığını hissedebilecek misin? Siyahın kuşatan korkunçluğunu, Acının ve hüznün siyahtaki yoğunluğunu, Kalbine bulaştır da gör!! Ruhunun yorgunluğunu. Bir daha sevinçleri yüreğinde bulabilecek misin? Kaptırdın mı duygularını, acının prangasına, Kendin sıktınmı! kilidi iyice, hesapsızca. Yıkıntılarının ardından güneş doğacak sanma, Karanlık içinden; tekrar yolu bulabilecek misin? Hayatın değerini bilen; acının hükümdarlığına yenilmez. Elleriyle itip cümle neşeleri; gözyaşının önünde eğilmez. Adaleti diliyorsa gönülden; kendini hüzne terk etmez. Şükür isteyen YARADAN’ ını hep gücendirecek misin? ALEV YAVUZ 18/02/2009 |
Elinize sağlık.