gel
Gecenin en derininden yağıyor yağmur
Hani şair demiş ya Sen yinede şemsiyeni almadan ilk otobüsle gel… Öyle bir özlemle işte Dudak ucunda sıkışmış Keşkelerini bırakıp Varlığını alarak yanına.. Gel… kızıl saçlarını da unutmadan.. Gecenin en derininden yağıyor yağmur puslu cam ve ellerin... gözlerin geliyor aklıma taaa uzaklardan kara zeytin karası tenin.. sonra öpüyorum gülüşünün biriktiği yerde dudağının kenarından nefesim nefesin oluyor sesine çığlık atıyorum düşlerim tepetaklak sen yoksun intihar yalnızlığımı senle kurtarıyorum gece ıslanıyor avuçlarında namussuz bir yangın dolaşıyor içimde hüzünlü bir özlemede sağınak oluyor yaşamak tutsaklığın olmadık yerinde vazgeçişler sürülüşler yoksun ve yolcusun matem havasında bir elvada yalnızlığı içini kemiren hadi gel ölelim demek var yalnız ölmekte zor ,gitmekte ihtiyar gülüşler perçinliyorum yine gülüşlerime ilk aklına geldiğimde sen yinede gel… |