Sıdıka ve Cengiz'in AnısınaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 17 Ağustos depreminde kaybettiğim arkadaşlarım
Sıdıka ve Cengiz’in sevgili kızları İrem 2 gün enkaz altında kaldıktan sonra kurtarıldı.Deprem sonrası anneannesi ve dedesi ile birlikte yaşamakta. O insanların İrem için yaptıkları kaybettikleri çocuklarının acısını içlerine gömüp onu biran mutlu edebilmek için gösterdikleri çaba onları tüm yüreğimle takdir ediyor ve depremde tüm kaybettiklerimizin ailelerine ve sevdiklerine sabır diliyorum.
Veda vakti geldiğinde
Daha dördündeydi Ne siz istediniz gitmeyi ne o sizsiz kalmayı Böyle olmalı dedi Yaradan kim karşı koyabilir ki Gözyaşları sel oldu kimse geri gelmedi Zamanla gözyaşları içimize aktı Yüzler gülerken yürekler ağladı kimse görmedi Dün, size gittim Bayram dı Annenin babanın elini öpmeye Kızını gördüm kocaman olmuş tıpkı babası Nasıl kızarsın şimdi böyle söyledim diye Sana benzesin isterdin biliyorum Saçları sana benziyor ama O da senin gibi salmış saçlarını Odasına gittim masasında resmin vardı Nasıl istedim ona anlatmayı Neler paylaştığımızı dostluğumuzu Ama dilim varmadı daha erkendi Birgün konuşacağız herşeyi Annesini birde benden dinleyecek O daima sizinle Siz daima onunlasınız aslında Üzülme arkadaşım kızın sizinle büyüyecek |
Ne diyeyim!
Esen kalın...