YETMEZ Mİ!..Allah’ım, ben bu dünyaya alışamadım, Arzuladığım düşlerime kavuşamadım.. Ne dünya, ne ahiret, yüzüme gözüme bulaştırdım.. Dünyaya baktım olmadı, Ahirete döndüm olmadı, Sabırsa, acizliğimin bir parçası, Sabretmekte birşey kazandırmadı. Ne yana dönsem kararan tablolar, Bir güneş doğsada artık, aydınlansa dünyam, O baharın güzelliğini ben de ruhuma doldursam. Ya Rab! Yetmez mi verdiğin elemler?.. Ömrümce taşıdığım ağır yükler yetmez mi!.. Tükenmez ceza mı verdiğin yoksa, Sevdiğin kulun muyum bilemedim.. Ya Rab, çileli dünya bana dar oldu. Geleceğim sanki hüsran, geçmişim acıyla doldu. Dualarım gökte asılı, ellerim boş kaldı, Kalbimde dinmez sızı,gözlerimde yaş, Bu çırpınan kulunu da işitmez misin?.. Ne olur, duy artık sesimi Rabbim!.. DAYAN!. diyen iradem artık tükendi.. |
yeterki hüsnü niyetli olalım
şiir olarak mükemmel
kutlarım