SİMİTCİ ÇOCUK
Bu sabah gün dogarken,
Bir ses girdi penceremden. Titrek cılız sesiyle,simit derken Bir şeyler kopuyordu yüreğinden. Sıska narin bir çocuk., Alırken simidi,öpesim geldi ellerinden. Yenice bir naylon ayakkabı, Taze taramış saclarını belli, Koymuş çocukluğunu,tepsisine Vurmuş sokaklara,Dağ gibi yürek., Minicik elli....... Ben şanslıyım der gibi bakışları Diğerlerinden çok sanşlı Titrerken onlar soğukda Benim annem vardı yanımda . Kimi boya sandıgı elinde acımasız, Yuvasız kimi,kimi kimliksiz Erken sırtlanmış hayatı,ağır yükü., Hangi bahçenin gülüdür belirsiz. ONUR İLKE 2007 |
Diğerlerinden çok sanşlı
Titrerken onlar soğukda
Benim annem vardı yanımda .
Kimi boya sandıgı elinde acımasız,
Yuvasız kimi,kimi kimliksiz
Erken sırtlanmış hayatı,ağır yükü.,
Hangi bahçenin gülüdür belirsiz."
Onuruyla, hakkıyla yapılan her iş kutsaldır. Ne güzel anlatmışsınız simitçi çocuğu. Hayranlıkla okudum.
Selam ve saygılar.