Alo Dilek merhaba,
Sağol iyiyim, Ülker’le görüşecektim.
Yok mu? Matbaaya mı gitti?
Çok mu yoğun bu sıralar.
Haklısın bu onun işi,
Hayıt canım, yok bir şey,
Özledim de onun sesini.
Hep yoğun biliyorsun.
Ne zaman müsait oldu ki?
Gölgesini bile aldı benden,
Unutturdu siluetini,
Sen bilirsin, söyle istersen,
Çok özlemiş de, seni.
Ben ararım yine gün batarken.
Alo, Filiz, merhaba,
Ülker’i arıyorum var mı?
Misafiri mi var? Vakti mi yok.
Ne aramayı biliyor, ne sormayı,
Gözüm telefonda her gece,
Onu yazıyorum sabaha kadar,
Eskiden mesaj atardı.
İyice yok etti desene beni,
Sen bilmezsin tabi,
Söyle istersen, özlediğimi.
Alo, Hasibe nasılsın?
Ruhum sıkıştı, aradım,
Yok bir sebebi aslında,
Ülker nasıl iyi mi?
Dışarıya mı çıktı?
Arkadaşları mı geldi?
Neyse hayırlısı olsun.
Sesim mi ağlamaklı?
hadi canım nerden çıkarıyorsun.
Ağlamak erkek adama yakışır mı?
Hayat sahnesinden düştüm,
Kanadım kolum kırıldı.
Geldiler mi, selam söyle,
Yok, aradığımı söyleme,
Sorarsa kim diye sana,
Eski bir arkadaş de,
İyi bak kendine sende.
Alo Altan,
Ne olsun abisi bildiğin gibi,
Hayatı yaşamayı alıyoruz alttan,
Ülker ablan oralarda mı?
Ne, balayına mı gitti?
Demek evlendi, ne güzel,
Sevdiğini buldu demek,
Kıymetini bilir umarım,
Mutlu olsunlar ölene dek,
Yürekten kutlarım.
Sakın ha, olur mu öyle şey,
Sen yine de söyleme aradığımı.
Gönlünüzce olsun her şey.