ah çocukluk
beraber yaslandığımız
zamanlar ne şahaneydi
...


ne şahaneydi
birlikte
el ele yürümek
çamurlara saplanmak köyün daracık sokaklarında
aynı numaralı çizmelerimizle
ah çocukluk
...


ah çocukluk
beraber yaptığımız yaramazlıkların haddi hesabı yoktu
ve
kah badem tarlasında
kah dağ deryasındaydı partizanlığımız
...


partizanlığımız
kendimize göre
bazen ulaşılmaz gaye
çok defa da
eğlendiğimiz biricik yaşama lanımızdır
ah çocukluk
ah
...
_____________________________
Ah ki ah sevgili şair,
Mesela; senede bir kez alınan
lastik ayakkabılar. Eskidiğinde
parçalanan yerlerine diğer
lastiklerden yapılan yapıştırmalar,
bir çalıya takılan, yada toprakta
farkedilmeyen bir ağaç köküne
takılıp yırtılan paçalar, akşam eve
nasıl dönüleceği kaygısına bata çıka
çekilen ızdıraplar.
Yide de her şeye rağmen mutluyduk
galiba. Ya şimdiki çocuklar doyumsuzlar
sevgileri farklı bizden.

Çocukluğunuzda çocukluğumu buldum
saygılar yüreğinize...