İNSANLAR KÖTÜ
Zehir zemberek bir akşam üstü
Ne gelen var ne giden dik yamaçlara Yalancı bütün martılar Yalancı Bu kış günü gitmem gerek yalınayak İnsanlar kötü Kendine kanmış garip yalanlar Aklıma geliyor Uzun bir yolculuğun ardında atladığım duraklar Aklıma gitmek geliyor Bir daha dönmemek Bu kış günü gitmem gerek yalınayak İnsanlar kötü Biri sıkı sıkı tutuyor gözyaşlarımdan Kış sabahı puslu camdan annem bakıyor Giderken Su dökmeye mecali yok ardımdan bulutların Sövüyorum soğuk asfalta Belli belirsiz güneş doğuyor Yanımda yalnızlık Kedere saplanmış kanatlarından umutlarım İnanmaya cesaretim yok Yıkığım bütün zerrelerime kadar Hayal kurmaya mecalim yok Bu kış günü gitmem gerek yalınayak İnsanlar kötü |