YAYLALAR
Baykuşlar geceleri ağlardı;
Garip sesi yüreğimi dağlardı. Şırıl,şırıl dere pınar çağlardı, Küs olanlar barışırdı yaylada. Koyun kuzu otlanırdı obada, Et pişerdi,süt pişerdi sobada, Çok uğraşı verilirdi çabada, Eller yüzler kırışırdı yaylada. Kuşlar öter yavru dolu yuvalar, Sütler çoktu hep dolardı kovalar. Kurtlar kaçar; köpekleri kovalar… Kadın,erkek tartışırdı yaylada. Çobanların kavalında ezgiler, Gözler ile anlatılır sezgiler. Anlatılır hep çileli yazgılar, Son sefaya erişirdi yaylada. Derelerden soğuk sular akardı Sarı çiçek,lale,sümbül kokardı, Arı gelir çocukları sokardı Seslere ses karışırdı yaylada. Mehtap acık yıldızları parlardı, Ödül için yere para korlardı, Kıvrak müzik oynamaya zorlardı, Sevgililer yarışırdı yaylada… Özgür artık göremiyor onları, Yıllar geçti hep yabancı yanları. Silinmedi hatırından anları, Genç ihtiyar verişirdi yaylada. {Kâzım ÖZGÜR 20/HAZİRAN/1984} |
İyi güzel olanın hep ardından gidilir
Güzel sözleri için dualar bile edilir
Dost sohbetindeyiz bizde yaylada...........Adnan ŞAHİN