“genel “

Yağmur gözlerin, ağlarsa şayet bir gün,
Bil ki sızlardır,topraktaki kemiğim,
Dökme yaşların, geçmişimizle öğün,
Bak dur resmime, sensin çünkü sevdiğim.

Çok çekti deme, tahta salda giderken,
Çok sevmiştim de, yüzüm açmış görürken,
Hep yasin oku, baş ucumda dururken,
Ben huzurluyum, ölsem de gam yemem’ ki.

Her can tadardır, hayatın son tadından,
Ben de canlıydım, artık tatsam da ondan,
Bu bir şerbettir, içersem her damladan,
Zehir sanmayın, ölsem de gam yemem ki.

Bir gece vakti, ulursa kurt dağından,
Sakın korkmayın, yaprak düşer dalından,
Rüzgar savurur, toprak tad alır ondan,
Çürür sanmayın, ölsen de canlanır ki.

“Rahmetli dostuma”

Bulutlutlar sarmış, gök yüzünde dolansan
Rüzgar önünde, ordan ora savrulsan,
Varsan ahrete, can pazarında yansan,
Bülbüller ağlar, sen cezanı çekerken.

Bilin ki dostlar, bir dost ölmüş bu gece,
Kurtulmuş derler, doymuş bakan sevince,
Oysa bir dostdu, gardaş derdi görünce,
Mevla’m er aldı, şimdi kim gardaş desin.

Koşar dururdun,halim sorar dururdun,
Ben dert çekerken,en çok sen yorulurdun,
Ölem mi dedin,yatmaktan’ mı yoruldun,
Sen benden gençken,neden varıp gidersin.



A.Yüksel Şanlıer
10 Şubat 2009-02-10
Antalya.

Bu şiir,Ankara gata askeri hastanede yatarken vefaat eden
bir dostumun vefaatı üzerine 5+7 hece vezni kurallarında yazılmıştır.
“ruhun şad olsun gardaşlık”