Böyle Başlar Her Yokluğunu Yaşayışım
her akşam bir başka yerden seyrederim
güneşin batışını ılık rüzgarlar senin kokunu getirir bana uzaklardan çok uzaklardan bir ses bir tanıdık ses duyar gibi olurum kimi zaman azgın dalgalara çarpar, kaybolur dostça çağırışlarım aklıma biri gelir sahil boyu yürürken sen gelirsin işte böyle başlar her yokluğunu yaşayışım bir kara bulut çöker üzerime balıkçı meyhanesinden her çıkışımda körkütük sarhoşluğuma şahit balıkçı tekneleri önümde sıra sıra Kaderim teknesi bilir beni üzerinde sabahlarım ara sıra derken yıldızlar söner sanki ansızın gökyüzü paramparça olur başucumda şafak sökmez bir türlü nedense ay titrer gözbebeklerimde saatlerce ve ben sarmaş dolaş olurum karanlıkların ötesiyle çaresiz yokluğuna ölürüm |
gökyüzü paramparça olur başucumda
şafak sökmez bir türlü nedense
ay titrer gözbebeklerimde saatlerce
ve ben sarmaş dolaş olurum
karanlıkların ötesiyle çaresiz
yokluğuna ölürüm
Hissederek kaleme alınmış güzel bir şiir okudum
Tebriklerimle...