TAŞLAR VE BENTaş duvar bir evde geldim dünyaya Beşiğim taş değildi ama İlk adımımı bir taşın üstüne attım Oyuncaklarım oldu benim taşlardan Tokiçim vardı en başta Kanlı kaya oynardık çocukluk yıllarında Yenilen yeneni taşır idi sırtında Çoğunlukla mağlup olan olurdum Sırtıma alır rakibi taşır dururdum O günlerde alışmışım hiç bilmeden Birilerini sırtımda taşımaya Hep insanları taşıdım Hiç kızmadım Ne zamanki aptal sayıldım Kızar oldum ben yine kendime Gün geldi ekmeğimi çıkartır oldum taştan Böyle bir hayalim yok idi en başta Düşünüyorum da şöyle derin Bir ömür taşlarla beraberim Bana verdiği çoktur büyük küçük taşların Yine biliyorum taştan olacak mezarım Bir baş taşım olacak bir ayak taşım Burada bitmeyecek taşlarla benim işim Ben bu iki taş arasından yeniden doğacağım Öldü diyenlere inat Bu dünyaya yine geleceğim Hasan gençay 27 06 208 fatsa |
Meydana adam gibi adam çıkarıyorsun.
Taş olan senin sırtında taşıkdıkların
Unutma ki adam sa sensin.
Çok güzeldi...Yürek sesime benziyor kaleminin sesi.
Tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.