VURDUN SABAHA KADAR
Yine sessiz sedasız, gelip girdin odama
Gözlerimin önünde, Durdun sabaha kadar. Sabır taşı olsaydın, bölünürdün ikiye Nasıl dayandın diye, Sordun sabaha kadar... Yükledin omuzuma dertlerin her birinden Şeytan bile acırken, ağladı kederinden. Tek hedef yüreğimdi, bir değil bin yerinden Hasret okları ile, Vurdun sabaha kadar... Ne çıkıp kendin geldin, nede bir haber saldın Ben özlemle yanarken, söyle nasıl zevk aldın. Öldünmü be sevgili, bilmem nerede kaldın Gözümü kulağımı Yordun sabaha kadar... kulhilmi 05.02.2009 / 07:14 |