D/elikanlı zamanlar.Alırdık toz duman içinden sevdiklerimizi, bir patlama olunca gece yarısı, okul paydos,kahveler taranmış,yurtlar dalgalı deniz, gündüz mahallede kapı komşumuz, gün karardığında, siperlerce düşman, oysa aynıydı memleket duygumuz, soyumuz bir,sopumuz bir,aynı sevdanın vurgunu, rüzgara kaptırılmış nice isyanın yorgunu, derin izlerle yaşanırdı zaman. Ölüm, gölgemizden yakın, en hoyrat arkadaşımız, nöbetlerce beklenilen, voltalarca özlenilen henüz tanışmadığımız. Şiire düşerdi gönül,oncağız açlığımızla, bir mısra bana,bir dörtlük sana, cuma sonrası,camialtı çay ocağında, iki bardak demli çaya yeterdi harçlığımız, hiç bitmeyecek gibi gelirdi gençliğimiz, öylesine mutluyduk,çünkü umutluyduk, o, d/elikanlı zamanlarda... |