FEMFem teninde yansıyan şualar gibi değip geçti yıllar Yıllardır; insana adı konmamış güzellikleri bir alaca aydınlık gibi üzerine çalar ve kaçar Neydi,neredeydi dercesine bir sorguya sürükler içimdeki yıpranmışlıklar Karşımdaki akis’e ve de insanı acıya sevk eden bir bahis’e tanıklık eden aynalar Kime ne denebilirdi gidene dur diyemedikten sonra vicdanı saran pişmanlıklar Özlediğim güzellikleri yakalayamamanın eseridir manevi kırgınlıklar Savaşmadan teslim olmamaktı son sözü söyleyene kadar Doğruyu, dürüstü oynamakmıydı önemli olan kendi doğrularını belirleyene kadar.. 01.02.2009 Eskişehir |
.................................................Saygı ve selamlar..