ÖLÜM İÇİN...
Yine bir resim etrafı gülle çevrili,
Her yanda ağıt sesleri herkes perişan.. İnsanlar dövünmekte devrili devrili, Yüzlerde yine gözyaşı herkes perişan... Bu resim şimdi boş gözle nereye bakıyor ? Gençmiş, yaşlı imiş yaş ne olursa olsun ! En sonunda hepimiz bu ismi takıyor , "Ölü" derler hepsine , yaş ne olursa olsun! Birkaç saat içinde en büyük tören bile , Doymadan hayata alır götürür seni... Üzülür insan olan, şu halinle gören bile El uzatır omuzlar alır götürür seni ! "Ölüm" sen olmasan ne olurdu insanlar , Herbiri bir köşede asırlık çınar gibi... Kim bilir o zaman bu hayattan ne anlar ? Suyu boşa akan birer pınar gibi... Bu hayat işte böyle ! kuru bir resim kalır, Ya ters çevrili ya da tozlanmış... Seni seven olursa , geriye bir isim kalır ! Mezarın başında pırıl pırıl ya da tozlanmış... |